AYBƏNİZ Q.
Əllərim əlinə uzalı qalıb,
Nə qədər yaxınam, tuta bilmirəm.
Həsrətdən ürəyim sozalıb, qalıb,
Səni bu könlümdən ata bilmirəm.
---
İLKİN A.
Əlini əlimdən üzmə, əzizim,
O yay qaşlarını çatma, amandır.
Ay dərdə məlhəmim, dərdə əlacım,
Məni ürəyindən atma, amandır.
---
AYBƏNİZ Q.
Qismətim, taleyim bəlkə də sənsən,
Beləcə keçəcək illər, bəlkə də.
Həsrətin öz rəngi, öz çaları var,
Sənsiz ağaracaq tellər, bəlkə də.
---
İLKİN A.
Sən mənim qismətim, alın yazımsan,
Sevən ürəyimi niyə üzürsən?
Deyirəm bir olaq, bir ocaq çataq,
Sənsə gözlərimdən kənar gəzirsən...
---
AYBƏNİZ Q.
Bu yollar ayrımı, birmi, bilmirik,
Bu günün sabahı qaradır, bəlkə?
Nə loğman baxıbdır, nə də ki təbib,
Sinəm dərd əlindən yaradır, bəlkə?
---
İLKİN A.
Bunu deməsən də hiss eyləyirəm,
Tək mənəm hər arzu, diləyin sənin.
Birgə açılacaq sabahlarımız,
Niyə yaralıdır ürəyin sənin?
---
AYBƏNİZ Q.
Göynəyir, sızlayır dözürəm hələ,
Çox da aciz deyil ürəyim mənim.
Elə saplanıb ki, sağalmaz daha,
Xəncər yarası tək kürəyim mənim.
---
İLKİN A.
Sızlatma qəlbini, sızlatma belə,
Sızlamaq zəiflik əlamətidir.
Sənə olan eşqim bitməz, tükənməz,
Sevgi-dünyamızın səadətidir.
---
AYBƏNİZ Q.
Hələ solmayıbdır bu eşqin gülü,
Onun rayihəsi, ətri var hələ.
Qayıt gəl ömrümə, ürəyim sənin,
Könlümdə könlünün xətri var hələ.
---
İLKİN A.
Bir gün qayıdacam, az qalıb daha,
Nə qədər dərd ilə yarışmalıyıq?
Ruhumuz eynidir, qəlbimiz eyni,
Səninlə əbədi qovuşmalıyıq...