"Mən iki dostumla çığırla yol gedirdim-günəş batmaq üzrəydi. Birdən-birə səma qan rəngi qırmızıya boyandı, mən tükəndiyimi hiss edərək dayandım və divara söykəndim-mən şəhərin və firodun üzərində olan qan və mavi qara rəngli alovun dillərinə baxıdım-dostlarım yollarına davam etdilər mən isə dayanmışdım təbiəti parçalayan sonsuz qışqırığı eşidərək həyacandan tir tir əsirdim" 1892-ci ildə öz gündəliyində etdiyi qeyddə bütün dövrlərin ən gözəl əsərlərindən birini yaradan Dahi Edvard Munk öz ilham mənbəyini beleə qeyd edirdi.

20-ci əsrin "Mona-lizası" Adını almış Norveç rəssamı Edvard Munkun ekspressionizm janrında çəkdiyi dünyada ən çox istifadə edilən sima sayılan "Çığırtı" əsəri.

Versiyalardan birinə görə Munk 1893-cü ildə püskürən və ABŞ, avropa və Asiyanın bir hissəsini qırmızı rəngə boyayan Krakatau vulkanın nəticəsin görüb və bu əsəri yaradıb.

digər versiya Munkun 18889-cu ildə ümümdünya sərgisində məhşur əlləri ilə üzünü tutan embrion formasında olan Peru mumiyasını gördükdən sonra yaratmışdır.

üçünçü versiyaya görə Munk mankayal depressiv psixozdan əziyyət çəkirdi və ondan çanını qurtarmaq üçün təkrar təkrar onu çəkirdi (əsərin bir neçə surəti var).

Əsər Munkun Oslodakı Muzeyində saxlanılır.

Edvard Munk kresloda Dostayevskinin "Şeytanlar" əsərini oxuyarkən ölmüşdür.