Aradan gör neçə il keçib artıq,
Hələ də sızlayır qəlbimin simi.
Yenə qarşılaşdıq sənlə üz-üzə,
Gəldi baxışların mənə yad kimi.  

Düşündüm nə yaman dəyişib bu qız,
Beynimdə fikirlər dolaşdı bir an.
Anladım hər şeyi, anladım birdən
Gözüm barmağına sataşan zaman.  

Bildim ki sən artıq mənim deyilsən,
Getmisən ömrümdən sən həmişəlik.
Eşitdim yamanca xoşbəxtsən indi,
Ana da olmusan hələ üstəlik.  

Eybi yox, sinəmə dağ çəkən həyat,
Sənin də sinəni dağlayar bir gün.
Bir zaman gözlərin selə qərq olub,
O daş ürəyinə ağlayar bir gün.  

Köçəri quş kimi uçdun və getdin,
Ömrümün ən böyük zilləti oldun.
Mənim həyatımın ilki olan kəs,
Kimin həyatında növbəti oldun?  

Yansam da şam kimi sənin oduna,
Mən tək sənə açdım öz sirrlərimi.
İşdir, nə zamansa düşsəm yadına,
Aç oxu yazdığım şeirlərimi.. 

İLKİN ABBAS