“ Adsız-4 “

 

Bu gün həyat dəftərimin son səhifəsinə

Sənsizliyi yazacam qələmin üstünə

Burax əllərimi gözlərindən

Və mənə …

 

Danışma onların gerçəkliyindən

Çiyinimdən sənin qoxunun gəlməsi

Əlimdə səndən qalan izlərə baxmaq

Necədir hə ?! Belə yaşamaq…

 

Dodaqların səhrada buraxdı məni

Sənsizliyin ağrısı öldürdü mənliyimi

Qum təpələri kimi saçların uzanır

Yolların sonunda da yoxluq qayıdır

 

Xəyallarımdan tutub buludlara qaldırdın

Mələklərin qanad çırpıltısın eşidirdim

Boğulanadək qucaqlayıb özünə sardın

Ruhum birdən üşüdü, ancaq sevginlə isitdin

 

Və bir gün göyqurşağında əl-ələ gəzirdik

Şərabın bihuçluğudurmu yazdıran, bilmədik

Dərin yağan yağışlar dərindən dərimə hopurdu

Gözlərimi yumsamda, sənsizlik mənim sonumdu

 

Ayılmayım yenə də, bu gecə biraz da dəli olum

İtmişəm elə bil, hisslərimin adsızlığıdır qorxum

Içəcəm, lakin bu dəfə şəraba özünü süzərsən

Tək içkiylə ruhum birləşsin və mən səndə yox olum ...

 

                                                                                                 Sufi