Susqunluq, qaranlıq, tənha otağı 
Yandırdım kibriti çəkib çırağı. 
Yaman dəhşət imiş elin qınağı, 
Axı bu dünyanın nəyinə gəldim? 

Yenə düşüncələr, yenə fikirlər... 
Ürəyı sıxırlar, dara çəkirlər. 
Yetmədi dadıma dinməz şəkillər, 
Axı bu dünyanın nəyinə gəldim? 

Dost dedim,sarsıldı dostluğumuz da, 
Qış idi, əridi şaxta da, buz da. 
Qaldı ümüdlərim o vəfasızda... 
Axı bu dünyanın nəyinə gəldim? 

Seymuru qəriblər bəlkə anlaya.
Bir ürək sirdaşım ola,dinləyə.
İnsan özü seçmir,bunu  önləyə,
Axı bu dünyanın nəyinə gəldim?

MÜƏLLİF:SEYMUR SÖNMƏZ PAŞAYEV