Hər şey dəyişilirdi.Nürəddin dayının əvvəlki maraqlı xoşbəxt unudulmaz illəri yerini dərdlərə kədərə hüznə buraxmışdı.20 il bundan qabağ gözünün qabağında uşaqlarının oynaması,arvadı Həcərin şirin-şirin gülməsini yada salırdı.Dayının həyatında vacib olan 4 insan vardı: Arvadı Həcər qızı Çimnaz oğlanları Məhəmməd və İbrahim.Həyatı bu insanlara bağlı idi. Kasıb olmasına baxmayaraq ailəsini dolandırmağı bacarırdı. Azda olsa uşaqlarına orta təhsil vermişdi.Hələ arvadı  ilə oturub dərdləşəndə həcərə deyirdiki qarşıdakı vaxtlarda hər şey daha da gözəl olacaq.dilində bu sözlər sıralanmağa başlamışdı.:hər şey gözəl olacaq  bu sözlər hər dəqiqə onun dilində idi sanki hər hansı sevdiyi musiqini zümzümə edirdi.Amma indiki zaman bu sözləri unutdurmuşdu dayıya.Oğlunun biri həbsdə biri xaricdə qizi evlənmişdi.arvadı həcər isə bərk xəstələnmişdi.Bəlkədə özündən çox sevdiyi insanlar həyatından çıxırdı,unudulurdu,xatirələr unudulurdu.dayının qəlbində qışqırıqlar baş qaldırmıwdı.Bu XAtirələr itməməlidir. amma əlindən nə gələ bilərdiki...Bir gün arvadı Həcər dayıya belə bir şey dedi:

Nürəddin axı niyə belə oldu.??

Dayı sanki şok olmuşdu.Dilində sözler yox oldu.Danışa bilmədi.Dodaqlar kipləşmişdi.Qısa sükutdan sonra nəhayət dayı ağzını aralayıb...

Bəlkədə mən yaxşı ata olmadım.Ona görə olub.bəlkədə hər şeyin günahı məndədi.qızını evləndirərkən ilk dəfə neçə vaxtdan sonra üzü gülmüşdü.amma artıq buda solurdu.cunki qizi iki gun evvel atasina erinin her gece onu doyduyunu hetta iw o derece pislewmiwdiki eri eve bawqa adamlar getirirdi..Qizi cimnazin dediyi sozler dayiya daha bir zərbə vurdu.Ürəyi bərk sancıldı.Allahın sinağıydı bular?? Yoxsa mənim haqq elədiklərim idi bular?Axı mən azacıq xowşbəxtlik istəmişdim.deyə dayı ürəyində fikirləşdi,1 aydan sonra həkim Həcərə diaqnoz qoyduki 1 aydan sonra hər şey bitəcək.xoşbəxtliklərdən biri sönəcək,biri öləcək,yox olacaq.01.09.1975 ci il.dayıya ilk xoşbəxtlik zərbəsi vuruldu.Həcər artıq həyatda yoxdu.O getdi dayını tək buraxıb getdi..artıq vaxtlar sürətlə keçməyə başlamıwdı.Daha oğlanlarından məktub gəlmirdi.Dayını qorxu bürümüşdü.Həyatda son üç xoşbəxtliyi qalmışdı.Bəlkə onlarıda itirəcək. Beləcə fikirləşməyə başlamışdıki evin küncündəki qalın ipi gördü.Bəlkə həyat yoldaşının yanına getsin.? Onu orda tək buraxmasın.Qərar verdi ama ilk öncə qızını bu problemden qurtarmalı idi. Çimnazin yoldaşı evlənənə qədər özünü çox yaxşı insan kimi göstərmişdi amma evlənəndən sonra çox dəyişilmişdi. Bir gün axşam o dayının evinə gəldi. Dayı bunu heç gözləmirdi. Dayı fikirləşdiki həyat yəqin məni bu dünyadan bacardıqca tez köçürmək istəyir. Yeganə problemi vardıki həyat onu özü onun qabağına gətirmişdi

+Axşamın xeyir deyə Zaur salam verdi.

-Dayı həmişəki kimi sakit təmkinlə salam verdi. Hal əhvaldan sonra araya sükut çökdü. 5 dəqiqə dayıya 5 saat kimi gəldi. Artıq səbri əldən verib dayı sözə başladı..qızım səndən mənə şikayət edir

-Ola bilər deyə Zaur cavab verdi. Zaur sanki vehşi idi.vehşileşmişdi. Demonlawmışdı.

Bəs sən bir şey demiyəcəksən deyə dayı diqqətlə baxıb soruşdu.?

-Hə  məndə elə buna görə gəlmişdim deyə zaur cavab verdi.Dünən dostum sənin o bedbext qizinla meşğul olub deyə iblisvari qışqırdı.

 Dayi wok olmuwdu.bumuydu heyat bumuydu? zaurun cigirtisi dayanmamiwdi qiwqirir gulurdu.heyat men sene ne etmiwdim?heyat sen menden ne isteyirdin men senden ne isteyirdim.Heyat sen mene neyi verdin?

Dayı hövsələsizcəsinə ayağa qalxdı heç gözləmədiyi anda özüdə hiss etmişdiki nəsə hadisə baş verəcək.Gözlərini Zaurun gözlərinə zilləyib axı mən birazcıq xoşbəxtlik istəmişdim deyə dayı dilləndi.XOŞBƏXTLIK.

Stolun üstündəki bıçagı götürüb saya bilməyəcək dərəcədə Zaura bıçaq zərbələri endirdi. Bir dəqiqə içində Zaur qan içində yerə yıxıldı. Üzündəki şok hələdə itməmişdi. Zaur bunu gözləmirdi. Al qan içində gözlərini əbədi bu həyata yumdu. Ən azından qızını xilas etmişdi dayı. Düzdü ona xoşbəxtlik verməmişdi amma ən azından ona bir yol uzatmışdi. 1 həftə sonra dayı həbs edildi. Ömürlük həbs cəzası dayının heç vecinədə deyildi. Həbsdə olduğu müddətdə beynində sadəcə bu sözlər dövr edirdi. Axı hər şey yaxşı olacaqdı. Göz yaşları, arvadı Həcərin siması, uşaqlarının gülüşuləri, gələcəydə görmək istədiyi nəvələri. Həbsxanadaki yoldaşlarının köməyi ilə o öz evindəki ipi yanına gətirtmişdi. Saat 03:05.dayı əbədiyyətə qovuşdu. Uşaqlarına bir məktub yazmışdı və xahiş etmişdki onlardan iki istəyi olacaq həyatı boyunca bir evindəki kəndir birdə bu məktubu hər uşagına çatdırmaq...

                                                            MƏKTUB

Sevgili əziz uşaqlarım.əziz qızım ve oğlanlarım.həyatımın mənbələri.çox uzun yazmayacam sadəcə onu demək istəyirdimki siz bunu oxuyanda mən artıq bu həyatda olmayacam.siz mənim üzümü daha görməyəcəksiniz.onu demək istəyirəmki mən yaxşı ata olmadım.mən həyatda lənətlənmiş bədbəxt insan.Ölümün qapısında dayanarkən gözümə sizin uşaqlığınız gəldi.Çimnazin balaca vaxtı İbrahimin boyuna çıxıb düşməməsi,İbrahim və Məhəmmədin həyətdə fudbol oynayıb tərliyib düz həyətin ortasında yuyunmaları, ananızın dodaqaltı gülüşü hər şey bir kadr kimi gözümün önündən keçdi. Çox istəyərdimki məni bagışlayasınız. Əlvida