BALKANLAR TÜRK'Ü BEKLİYOR 06 Mayıs 2016 Cuma Saat 12:04 4 yıl önceydi, şair, yazar, kadim dostum Mustafa Ceylan ile birlikte bir balkanlar turuna çıkmıştık. Yunanistan, Bulgaristan, Makedonya, Kosova ve Arnavutluk ülkelerini kapsayan bu gezide her yerde Balkanların Türk'ü nasıl beklediğini, her karşılaştığımız kişinin Türk olduğumuzu öğrendiğinde heyecanla bize ne zaman geliyorsunuz, Osmanlı'yı bekliyoruz dediklerini duygulanarak, bazen de göz yaşlarımızla duymuştuk.  O toprakların bizim yaşadığımız Anadolu coğrafyasından hiç bir farkı olmadığını, bizim gibi yaşadıklarını, bizim gibi olduklarını gözlerimizle görmüştük. Zaten asıl tur amacımız da bu idi. Ayrıca bazı ülkelerdeki dostlarımızın yıllardır bekleyen davetleri de vardı. Onlarla da görüşme imkanı bulmuş, kucaklaşmıştık.  Selanik ve Gümülcine gibi şehirlerde soydaşlarımızla buluşmuş, onlarla çay içerek sohbetler etmiş, Gümülcine de dostlarımızla sohbet etmiştik.  Arkasından Bulgaristan'a geçmiş, bizi bekleyen dostlarımızdan bazılarının ülke dışında olmalarından dolayı Sofya da fazla konaklamadan Makedonya topraklarına geçmiştik.  Üsküp'ün adeta bir İstanbul kopyası olduğunu, çarşılarını, sokaklarını gezmiş, oradaki kardeşlerimizle çaylar içerek sohbetler etmiştik. Aynı duygu aynı heyecan ve aynı özlem her yerde olduğu gibi Üsküp'te de vardı. Çünkü yüzyılı aşkın bir süredir bizden ayrı kalmışlar, kimi Sovyet Rusya'nın egemenliğine alınmış zulüm görmüş, dinini ve dilini yaşayamaz, konuşamaz olmuştu. Buna rağmen kardeşlerini, soydaşlarını unutmamışlar, hep özlemle bir gün kavuşacakları günlerin özlemiyle yaşamışlardı.  Ecdat yadigarı cami ve tarihi eserleri, köprüleri, kaleleri gezmiş, o muhteşem balkanların muhteşem eserlerini hayret ve ibretle seyretmiştik.  Oradan da Kosova'da bizi bekleyen dostlarımızla buluşmuş, Kosova'lı şair ve yazarlar ile sohbetler edip, çaylar içmiş, meşhur yemekleri ve tatlarını da keşfetmek kısmet olmuştu. Yahya Maznikar dostumuzun misafiri olmuş, Zeynel Beksaj ve diğer Kosova'lı şair ve yazarlarla buluşup sohbetler etmiştik.  Yani balkanlarda yaşayan soydaşlarımızla uzun uzun sohbetler yapıp, duygu ve düşüncelerini öğrenmek, değerlerini unutmamak için ne mücadeleler yaşadıklarını, neler çektiklerini kendi dillerinden duymak şerefine nail olmuştuk.  Arkasından Arnavutluk ziyaretleri, Kültür ataşemiz ziyaret, Tika ve Yunus Emre Kültür Merkezi yetkilileri ile buluşmalarımız, faaliyetleri ve çalışmaları hakkında bilgilenmemiz, yaptıkları işleri ve restorasyonları bizzat yerinde görmek de nasip olmuştu.    Balkanlar ve o toprakları nasıl kaybettiğimiz hep ilgi alanımda olmuştur. 18 yaşında başladığım yazı hayatımda İstanbul'da hep balkanlarla ilgilendim, yazılar yazdım, Balkan derneklerinin faaliyetlerini çalıştığım Bizim Anadolu gazetesinde haber yaptım, elimden geldiğince onlara destek verdim. Çünkü galip devletlerin cetvellerle çizdiği sınırların ötesinde kalan soydaşlarımız olduğu gibi, Müslüman, Boşnak, Bulgar, Roman ve Arnavut milletleri de o çizilen sınırların öbür yanında kalmak, o yönetimlerin zulüm ve baskılarına maruz kalmaktan kurtulamamışlardı. Bu çok acı bir şeydi, orada kalan bizler de olabilirdik, yahut da bizim atalarımız, dedelerimiz akrabalarımız kalmıştı. Üstelik o topraklar büyük Atatürk'ün doğduğu, Mehmet Akif ve Yahya Kemal gibi şairlerimizin ilham aldıkları topraklardı. Özetlersek Balkanlar hiç değişmemiş, değerlerinden fazla bir zayiat vermemişler, hep heyecan ve aynı milli ve dini duygularla bir gün kendilerinin ataları Osmanlı'ya kavuşacaklarının umudu ile yaşamışlardı.  Yani balkanlar Türk'ü bekliyordu ve hep de umutla bekleyeceklerdir.