Hardasa bir adam var uzaqlarda 
Ümidlərinin qanadları qırıq,
Həsrəti ocağa çevrilmiş.
Alovlanan qəlbində
İnildəyir qübar bağlamış hisslər.
Hardasa, bir adam var uzaqlarda
Bütün qadınlara küsmüş,
Əlini hamıdan üzmüş,
Güvəni adsız limanlarda suya düşmüş
Özünü yaşamağa məcbur edən bir adam.
Deyirlər, şeirdən komada yaşayır
Əsil şairlər.
Yuxusuz,
Ac-susuz,
Qaranlıq otağın Ay ışığı aydınladan köşəsinə qısılmış
Bir adam var
Hardasa uzaqlarda.
Hardasa, bir adam var uzaqlarda.
Tavası yanıq,
Stəkanı sapsarı
Qabları sınıq.
Yorğanından özləm qoxusu gəlir
Yastığından vüsal narahatlığı.
Hardasa, bir adam var uzaqlarda
Şəkillərdə gülür
Rəngli çərçivədən baxır
Rəngsiz həyatına.
Şeir yazdığı qadınların unutduğu,
Güvəndiyi adamların daşladığı
Cəmiyyətin dışladığı
Bir adam var uzaqlarda.
Hardasa, bir adam var uzaqlarda...


Aysel Abdullazadə...
11.12.2017