bir ana laylası eşidilirdi

bir ana var idi məzar başında

körpətək məzarı qucaqlamışdı

nazlama deyəcək oyanışında...

sakitcə bir həzin layla deyirdi

oyanar körpəsi, birdən ağlayar

bəzən hıçqırırdı gözləri yaşlı

bilirdi körpəsi çətin oyanar

bir şam da yandırıb məzarın üstə

körpə gecələri çox diksinərmiş.

Qızılgün gətirib məzarın üstə

elə bil oğlunun toyuna gəlmiş

bir ana laylası eşidilirdi

bir yatmış körpə var, bir oyaq ana

Ana beşik kimi yırğalanırdı...

o layla deyirdi şəhid oğluna...