Uzaqdasan. Əllərimin çatmadığı, gözlərimin görmədiyi uzaqlığda. Necə ki, insan öz vətənindən uzaqda olur, bax elə. Mənim də vətənim sənsən. İndi bəlkə də deyərsən ki, " nə qəribə bənzətmə oldu bu". Düzdür, qəribədir. Sənin kimi qəribə və sənin gözəlliyin kimi qeyri-adi. Bilirsən? Gözlərinin hansı rəngdə olduğunu bu gün bilmişəm. Bu gün sənə az bir müddət də olsa yaxın ola bildim. Yaxın deyirəmsə, bir metr və ya bir az çox. Zümrüd yaşılı... Bəlkə səhv edirəm ? Yox! Yox! elə bu rəngdə idi. Mənim üçün bu rəng artıq məhəbbətin rəngidir.

"Gözlərinin hansı rəngdə olduğunu bu gün bilmişəm". Yəqin bu cümlədən sonra anlayarsan sənə nə qədər uzaq olduğumu. Bəzən düşünürəm ki, sənə bu qədər uzaq olmaqdansa kaş ki, saçlarına düşən bir damla yağış olsaydım.