Vay be 2 yil oldu.Sensiz gecen 2 yil.Hasretinle dolu 2 yil.Seni senden uzakta yasamak ne zormus!Aslinda varya seni unutdugumu sanmisdim.Her seyi silmisdim.Qaliba dusunmusdum ki her seyi sil bastan yaratmak bir çozum.Ama diyilmis yaa.Seni zaman-zaman özluyorum.Bazen de sanki kalbim sizliyor sanki.Bir suru insan arasindayken kendimi cok yalniz hiss ediyorum.Fark etdinmi bilmiyorum ama dün yaninda oturmus seni izliyordum.Bence hiss etdin ve beni anladin.Elimi uzerine koydum buz gibiydin.Kup kuru sert.Benden baska ziyaretcilerinde vardi.Her sabah seni sarki soyleyerek uyandiran kuslar,topragina bakim yapan bocekler,ve seni her zamanki gibi guzel gosteren "unutma beni"cicekleri.Ya ben seni cok ozledim,hep gozlerimin onunde gibisin.Simdi yanindayim ya bir mezarin bir ben bir de kirilan hayallerim var.Yalniz basima oturup cay icerken bile sanki oturmus seninle karsilikli sohbet ediyoruz.Onceleri doya doya soyleyemedim ama kiymetini simdi anladim.Ve soyluyorum:Seni seviyorum,seni cooook seviyorum. Eskiden bunu yuzune soyleyemezdim ama simdi uykularimda ruhuna soyluyorum,mezarina soyluyorum.ve sende uykumda birden yok oluyorsun.Bende uyaniyorum.Agliyorum,ozluyorum,sizliyorum.Dikkat et olurmu.Geceler burasi cok soguk oluyor.kopekler de cok oluyor.Ama korkma gelicem yine.iyi geceler,iyi uykular sevgilim!