Buz görüş

Görüşünə gəldim bir yaz günündə

Ürəyim nədənsə narahat oldu,

Birdən buz nəfəsli qəfil təmasdan

Qəlbimə sərt qışın soyuğu doldu.

 

Soyuq əllərinin buz toxunuşu

Əlimi, üzümü dondurdu mənim,

Ruhumu qarsıtdı soyuq salamın

İsti gülüşümü soyutdu mənim.

 

Saçımı oxşadı buz barmaqların

Ürəyim də dondu buz nəfəsindən,

Yox, biz uzaq idik bu gün baharın

Ruha sığal çəkən yaz nəfəsindən.

 

Soyuq gülüş axdı dodaqlarından

Bu isti yaz günü sərt buza döndü,

Gözlərim üşüdü baxışlarından

Həzin bahar mehi ayaza döndü.

 

Dondum, buz bağladım bu yersiz qışdan,

Soyuqdan dilim də tutuldu bir an,

Soyuq öpüşündən, buz dodağından

Qaynar məhəbbətim utandı inan!

 

Sənmisən qarşımda buz heykəl kimi?!

Ruhumu donduran soyuq, səninmi,

Alovlu sevgisi dastana dönmüş,

Dəliqanlı aşiq nə oldu indi?

 

Bir vaxt ürəyimi yandırıb-yaxan

Hanı od ələyən isti baxışın?

Nə vaxt buza döndün, söylə, nə zaman?

Niyə aciz oldun önündə qışın?

 

Gedirsən, buz əllər ayrılır məndən

İndi buz görüşün sona çatacaq,

Ancaq səndən sonra bumbuz xatirən

Burda bitməyəcək, hələ qalacaq!