Bir ömrə sığmayan ruhlar yığınıyam

Bəzən mənəm, bəzən bizik,

Gah gülüb gah ağlayıram,

Bilirəm dünyadan uzaqlaşdığımı...

Əyirəm başımı:

ruhsuz hüceyrəlilər sinfinə salam:

Funksional vərdişləri: meyoz bölünmə

Mən isə ruhumla bölünüb boyüyürəm

Canlı olmaq başqa, yaşamaq başqa...

 

Ayrı bir dünyam var sənlə bağlaşdığım:

O dünyada həm güclü, həm fağıram

Göz yaşları içində çal-çağıram

Hər dəfə duyuram uşaqlaşdığımı,

pillələr aşıram içimə doğru:

Ruhun üç çevrilməsini yaşamışam,

Susqun dəvətək yüklənmişəm,

Çılğın aslantək kükrəmişəm,

İndi isə asudə bir uşağam...

 

Yenə bir müddətlik isixazm,

Sənsə məni sükutda öldüm bilərsən

Mən günəş deyiləm qürub görəsən,

nə də ki, göy üzü, dolub qaralım...

Sanmıram ki, nə isə dəyişiləcək,

Görəndə səssizcə 'tək'ilməkdəyəm,

Ardımdan bir sürü axmaq sevinəcək

Bilmirlər dənizdəki çəkilmələrtək

Geri çəkilmirəm mən, içimə çəkilirəm...

 

Hər dəfə dartındıqca zəncirlərim qırılır,

Həyat şərabı çəkirəm sənsizliyimdən,

İçimdə şəninə badələr qaldırılır

Bir az sözümə baxsa,

İçəcəyəm qismətimin sağlığına da...

Sən də hərdən zəncirlərini qır,

Gəl bir sor halımı, ağlımı yoxla,

Ancaq kimsəyə demə, sirr kimi saxla

Öz-özümə sənlə danışdığımı...