Yuvarlak dünyanın her noktasında sevdim seni,
Her düşümde canlandın, 
Her dileğimde hayat buldun.
Arzularımın çiçek açan bahar mevsimisin,
Ellerin ellerimdeyken tüm masum şeyler avuçlarımda toplanmış gibi,
Ve tüm günahlardan arınmış gibiyim.
Bir az bahar kokulusun,
Bir az da yağmur.
Sana baktığımda yalnız bir mevsimi yaşıyorum,
Yüzümde yalnız bir ifade var - gülücük!
Ve sana bakınca hayata bile gülümsüyorum,
İnadına,
Tutunaraq,
Dik durarak…
Sen öğrettin bana kelebek gülüşünü,
Tavşan yumşaklığı ellerin
Avuçlarıma sığınca anladım var olduğumu.
Sen öğrettin martılar gibi simit kırıntıları ile yetinmeği,
Mutluluğu küçük şeylerde bulmayı.
Bana öğrettiklerini sana geri iade edeceğim -
Gülücükle yaşamayı,
Yeri geldiğinde bir dala tutunmaktan korkmamayı,
Kelebek tebessümünü hep saçmayı,
Ve martıları sevmeyi, onlara simiti sevdirmeyi…
Martıları sevmeyen deniz Deniz olamaz…
Benim ve martıların sığındığı limansın, Deniz'im…   Aysel Abdullazadə 05.05.2017 (kızıma ithafen)