Bilirəm, xoşbəxtlik olmur sonsuz,

Bir anlıq üzünü görsəm də olar

Səndən qurtulmağın yolu yox onsuz

Sən məni özümdən qurtar, nə olar

Bir işə yaramır huşsuzluğum da

Səni unutmağı bacardımmı ki?!

Hər səni unutmaq istəyən anda

Özümü mən səndə tapıram, sanki

Arabir göy üzü rəsmini gizlər,

Gördüyüm sənin üz cizgilərinmiş

Sənə bəslədiyim bu çılğın hisslər

Ölümdən, həyatdan daha dərinmiş

Sən mənim ruhumdan özümə bir yol

Gülüşüylə məni yaşadan qadın

Bütün təsadüfi sevinclər kimi

Ömrümdə əbədi gəlib qalmadın