Ey dünya, çox belə qürurlanma sən,
Mənə nə vermisən? Sənindir, götür.
Ey bütün dünyanı xəlq edən Allah,
Məni bu dünyaya yenidən gətir.  

İndi dost dostuna çəkir çəpəri,
Düşmənə çəkəsi çəpər qalmayıb.
Ya Rəbbim, bu dünya sən quran deyil,
Burda ədalətdən əsər qalmayıb.  

Hərənin ağlına bir yol saplanıb,
Hər kəs öz bildiyi yoluna gedir.
Özün dərk etməyən on beş yaşlı qız,
Oğlanın varına, puluna gedir.  

Qeyrət tapdanıbdır ayaqlar altda,
Kimi dindirirsən, deyir "belədir".
Hardadır o vaxtın mərd kişiləri,
Qeyrətsiz nə bilir "kişilik" nədir.  

Özüm kəsilirəm özümə qənim,
Gül kimi zəmanə dəyişib soldu.
Bəlkə də ən böyük günahım mənim,
Bu fani dünyaya gəlməyim oldu...

09.01.2015

İLKİN ABBAS