EŞQİM GİLƏ-GİLƏ BURNUNDAN GƏLSİN

 

Ay qəlbi daşlaşmış ürəksiz bivec,

Əgər qarşılaşsaq dinməzcə öt-keç.

Tək bircə sözümü anlamadın heç -

Eşqim gilə-gilə burnundan gəlsin!

 

Sevdalı qəlbimi vermişdim sənə,

Tapdadın ruhumu sən dönə-dönə.

Hər yerdə demişəm… deyirəm yenə -

Eşqim gilə-gilə burnundan gəlsin!

 

Demirəm ölginən getdiyin yerdə,

Nə də ki ürcah ol sağalmaz dərdə.

Yalvarıb, mərhəmət diləmə bir də -

Eşqim gilə-gilə burnundan gəlsin!

 

Tənəli sözlərin yadımdan çıxmaz,

Bulanan suların durulub axmaz.

Bir də dəli könlüm arxanca baxmaz -

Eşqim gilə-gilə burnundan gəlsin!

 

Niyə sənə görə dünyam dağılsın?

Qoy, qisas qiyamət gününə qalsın!

Acı göz yaşların “həmdəmin” olsun -

Eşqim gilə-gilə burnundan gəlsin!

 

Hərdən üz tutsan da dağa-arana,

Seymuru nahaqdan gəl salma qana.

Məlhəm tapılmasın heç vaxt yarana -

Eşqim gilə-gilə burnundan gəlsin!

 

MÜƏLLİF:SEYMUR SÖNMƏZ PAŞAYEV

Yazılma Tarıxı 09.08.2018