Yuxum da qaçıbdır məndən bu gecə.
Bu gecə tək qaldım dərdlərim ilə.
Dərdimdən qələmə dedim gizlicə,
Dərdimsə dərdini söylədi mənə.

Kağıza yazırdım öz ifadəmi,
İttiham edirdi düşüncələrim.
Yazırdım, dinləyib öz dərdlərimi,
Məndən də dərdliymiş mənim dərdlərim.

Dərdləşdik dərdimlə biz uzun-uzun.
Bu gecə dərdimlə baş-başayıq biz.
Danışdıq gedişin öz yolumuzun.
Gecəysə olmuşdu tək şahidimiz.

Yazırdım kağıza qəlbimdəkini.
Ancaq ki dayandım. Yazdığımı da
Yandırdım. Dərdimlə olan sirrimi
Alovla yetirdim əbədiyyata.

Beləcə, gizlətdim mən olanları.
Tək şahid gecədi. O da, həm də ki
Gedəcək çıxanda Gün şuaları.
Sabahsı gecəysə indi deyil ki?

Gecə şahididir, gör, neçə sirrin.
Gecələr məhrumdu gün işığından.
Bəlkə də, soruşsaq gecədən dərdin,
O da söhbət açar qaranlığından.