Nə tez ötdü bahar fəsli,
Hardan tapdı payız bizi?
Üstümüzə yağan yağış
Dilə tutdu eşqimizi.
Təzədən gəldik üz-üzə,
Haray çəkdi baxışların.
Möhtac idi xoş bir sözə,
Selə dönən göz yaşların.
Zülmət çökdü gözlərimə,
Bağlandı elə bil dilim.
Macal tapmadım ki, deyəm
Məni tərk eləmə, gülüm…
Nə səsin gəlir, nə ünün,
Bir deyən varmı hardasan?
Daha sənsiz bu dünyada,
Yaşamağım deyil asan…
Sıxır qəlbimi yol-küçə,
Nələr düşünürəm, nələr.
Səni mənə xatırladır
Bağlı qalan pəncərələr….