Hələ də eşqinin əsiriyəm mən,

Var isə insafın, azad et məni.

Hələ də xəyalım, düşüncəm sənsən,

Bacara bilmirəm, unudam səni.

Bu necə sevgidir? – tilsimdir sanki,

Mən onu qəlbimdən ata bilmirəm.

Sən elə bir əsər yaratmısan ki,

İllərdir, adını tapa bilmirəm.

Nə qədər olar ki, ümidlər qurmaq,

Doğan Günəş ilə ümidlənirəm.

Nə qədər olar ki, belə yaşamaq,

Ümidim öldükcə, mən də ölürəm.

Düşündüm, keçmişi silim, dəyişim.

Bu keçmiş mənimçün dərd qaynağıdır.

Bir daha anladım, mənim keçmişim,

Acılı-şirinli sənə bağlıdır.