Baxçamda əkdiyimiz gül
Hər səhər ağacda oxuyan bülbül
Hər şey səni mənə xatırladar
Sən sevərdin gecələr gəzməyi
İşıqlı məhləmizdə sən sevərdin rəngli işıqları
Amma heyif sən gedən gündən bəri sökdülər məhləmizi
Kənarda bir daxma düzəltdiyimi görürsənmi
İçində yanan tək bir şamı bilirsənmi
Sən gedəndən sonra
Qələm və vərəqlər sevdi məni
Hər dəfə qələmi yenisi ilə əvəz etsəmdə
Ancaq səni əvəz edə bilmədim
Ona görə də çürümüşəm artıq solğunam
Yeni dünyaya gedirəm durğunam
Son məktubda yazmışdım insanlara
Cismi olmasa da ruhuna vurğunam…