Sevginin nə olduğunu bilməmək ? Bilmədən sevmək. Axtarmaq. Axtardığını tapmaq... Səhər tezdən həmişəki kimi universitetə getməyə hazırlaşırdı. Hər səhər atası onu universitetin həyətinə qoyur, özüdə işə gedirdi. Sevil həyatı boyunca heç bir sıxıntı çəkməmişdi. Ailəsi onun bütün istədiklərini yerinə yetirmişdi. Ailənin tək qızı olmağı da onun qürurverici mənbəyi olmuşu. Sevil heç vaxt sevgiyə inanmamışdı. Ona görə bütün bu hislər boş bir şey idi. Ta ki, qruplarına yeni oğlanın gəlməsinə qədər. Universitetdə ikinci dərsin ortasında Dekan 1.75 boylarında qaraşın, qaşqabağlı bir oğlanla içəri daxil oldu.
Oğlan BDu-dan köçürülmüşdü. Dekan oğlanı təqdim edib getdi. Oğlanın adı Anar idi. Hər dərs arxada gelib oturur, hətta heç oglanlarla da münasibət qurmurdu. Əlbəttə bu demeqoq qızları maraqlandırırdı. Ancaq o nədənsə həmişə gizlənir, diqqət mərkəində olmağı xoşlamırdı. Dərs danışarkən sadəcə oturduğu yerdən suallara cavab verirdi. Sevil yavaş-yavaş bu qeyri adi oğlana qarşı nəsə hiss etməyə başlamışdı. Bu sevgi idi? Bu nə idi? Bəlkə dostluq hissi idi bəlkədə mərhəmət hissi idi. Nə baş verirdi? Sevil anlamırdı. Bilmirdiki qəlbindəki bu fırtınalar bir vaxt sahilə yan alacaq.
-----------------------------------------------------------
Aylar keçdi, artıq onlar demək olarki hər dərs baxışır, gözlərini bir-birindən çəkmirdilər. Artıq Sevil anlayırdı ki, O Anarı sevir. Həmçini Anarda Sevili sevirdi. Anar ailəcə çoxda varlı deyildi. Atası fəhlə işləyirdi. Demək olarki ailəsini çətinliklə saxlayırdı. Həmçinnin Anarda işləyirdi. Amma Sevil, Sevil çox varlı idi. Hələm bu qız marşurut üzü görməmişdi. BAsabas avtobusun içində hərəkət etmeəmişdi. Amma Anar bunların hər birin görmüşdü. O, həyatın çətinliklərini anlayırdı. Bəlkədə onlarən arasındaki təək fərq status fərqi idi. Sadəcə kasıblıq. Artıq onlar görüşürdülər. Parklarda, gəzintilərdə bir yerdə idilər.4 cü kursun axırında onlar öz aralarında hamıdan xəbərsiz nişanlanmışdılar. Anar bir ay sonra Sevilə evlənmə təklif etmişdi. Martın biri onlar əvvəlki kimi görüşməyə qərara aldılar. Amma bu dəfə onlar ciddi bir məsələ haqqında danışacaqdılar. Hər halda Anar Sevilə belə demişdi. 2 də onlar həmişəki kimi dənizkənarı parkda görüşdülər. Anar sakit idi. Çox az danışır, çox az gülümsəyirdi. Anar Sevilə gözlərini bağlamasını xahiş etdi. Sevil nə olduğunu bilmirdi. Amma Anarın mənə güvən sözü hər şeyi həll edirdi. Sevi artıq gözlərini bağlamışdı. Anarın gözlərini aç deməsiylə Sevil biraz tərəddüd içində gözlərini açdı. Bu nədi göydən qizilgüllər yağırdı. Qarşısında Anar əlində üzük tutmuşdu. Artıq Sevil anladı və möhkəm-möhkəm Anarı qucaqladı.Əlbəttə bu Hə cavabı idi. Bu gün onlar üçün xoşbəxt bir gün idi. Hər şeyi unutmuşdular. Qərara aldılarki ilk əvvəl Anar Sevili öz ailəsi ilə tanış etsin. Səhərisi gün artıq Sevil Anargildə idi. Ailəsi onu sevinclə qarşılamışdı. Atası, Anası, bacısı bir- biri ilə şən söhbət edir Sevili güldürürdülər.Sevil heç vaxt belə mehriban bir ailədə, belə isti bir yuvada olmaadığını anlamışdı. O, bu vaxta qədər yaşayışının heçdə maraqlı olmadığını anlamışdı. Düzdür ailə kasıb olsada bu mehribançılıq hər şeyin üstün örtürdü. Səhərisi Sevil Anarı öz ailəsi ilə tanış edəcəkdi. Anargilin aniləsindən fərqli olaraq bu ailədə mehribançılıq yox idi. Bəlkədə bu ailə xoşbəxtliyi pulda görmüşdü. Ailəsi pulu xoşbəxtlik kimi görsədə artıq Sevil anlayıb bilirdiki pul xoşbəxtlik deyil. Həyatda puldan başqa şeylərdə var. O bilirdi.Amma Sevilin ailəsi bilmirdi. SEvilin atası Qənbər Anara gic-gic suallar vrməklə məşğul idi.
-Anar harda oxuyurdun? Bəlkədə Qənbər bu sualı dəfə vermişdi. Amma Anar hər dəfə sevilə hörçət əlaməti olaraq bu suala cavab verirdi.SEvil Ailəsinə deməmişdi buları?
VƏ MÖHTƏŞƏM SUAL SƏSLƏNDİ....
Ailən varlıdırmı? Bu nə sual idi.? Bəlkə nu kişi dəlixanadan qaçıb.? Bu nə sualdı axı.Sevil olara deməmişdi,? Axı Anargil kasıb idi. Ola bilməzki Sevil deməsin. BƏlkədə demşdi hə hə demişdi amma bu başdan problemli adam Anarın kasıblığını onu üzünə vurmaq istəyirdi. Anar özünün heçdə məyusluğunu bildirmədən cavabını verdi. Şükr Allaha hər şey yaxşıdır.Sükr? Şükr nədi? Qənbər Şükrün nə olduğunu bilirdi? O anlayırdıki bu nedi? O hec belkede Allahi beıe tanimirdi. O sadece pullu bedbextin biri idi.Evden işe işden eve hereket eden pullu bedbext. Qenber birden ayaga qalxıb - ogul bizde alinmaz dedi.
Sevil sokda idi--ATAAAAA!!!
Sevil sakit ol atana qulaq as deye Anar sakitce cavab cerdi. BAsqa soz demeden Anar bu boş insanların arasından uzaqlaşdı. Sevil atasina diqqetli nezerlerle baxaraq gozunun yaşini bele silmeden sadece bu sozu dedi-- SEN.
Belkede verile bilecek en lazimli cavab idişAtasi bu sozu başa duşmuşdu. Qizi demek isteyirdiki Ata sen bedbextsen, sen axmaqsan, sen insan deyilsen..Sen sen sen....
Anar geceni yatmadı. Ağlında sadəcə bir sual gəzirdi.Axı biz niyə kasıbıq,? Nİyə Allah bizi varlı yaratmamışdı ki biz onun kimi axmaqların cavabını verə bilək,? Anar varlı olmaq istəmirdi. Sadəcə şəxsiyyət məsələsində aşağı olan bu insanların cavabını vermək istəyirdi. Səhəri Sevil dərsə mühafizəçi ilə gəlmişdi. Anar qıza yaxınlaşmaq istəyirdiki SEvil əli ilə gəlməməsinə işarə etdi. Anar anladı ki o mühazfiəni sadəcə Anar qıza yaxınlaşmasın deyə tutulmuşdu. Anar bunu başa düşürdü. Neçə gün idiki Anar Sevillə görüşə bilmirdi. Dərsdən çıxanda qapının ağzında bir qız anarın əlinə məktub verdi. Məktub Sevildən idi. Sevil görüş təyin etmişdi. Axşam saat 8 də Sevil həmişəki skamyada pturmuşdu. Anar doyunca Sevili qucaqladı. Sevil artıq ailəsi ilə danışmadığını tez bir zaman içində qaçmağı məsləhət görürdü. Amma Anar buna hazır idimi? O ailəsini buraxıb gedə biləcəkdimi? Bu zamana qədər bütün sirlərini bölüşdüyü atası ilə danışığında atası getməsini ailəsinin narazı olmadığını bildirdi. Qərara aldılarki üç gün sonra həmişəki yerdə görüşüb şəhəri tərk etsinlər. Saat 2 də Anar artıq həmən yerdə idi. Sevil 15 dəqiqə gecikmişdi. Elə görüşüb getmək istəyirdilərki Sevilin atası və yanında 3 adam ilə onlara yaxınlaşırdı. Sevil hər şeyi anladı və Anarı qorumaq istədikdə atasının gülləsinə tuş gəldi.Hiddətindən Öln Anar tez Qənbərin üzərnə atılmaq istəsədə artıq gec idi silah işə salınmışdı. Anar və sevil əl ələ yerdə uzanmışdılar.Hələ ölməmişdilər.Onlar buna layiq idimi? Layiqdirmi Anar buna?? Layiq idimi Sevil buna??
