Səndən əvvəl nəyim vardı dünyada?
Dünya özü mənim üçün heç idi...
Söylə görüm qalıbmı heç yadında
Həmin günün nişanəsi üç idi... 

Dil açanda ata-ana demişdim,
Ağzım üstə tərs şilləni yemişdim,
Bağ-bağçada nəyim vardı dərmişdim,
Sən gələndə gethagetdi, köç idi... 

Dayan dedin tərəddüdsüz dayandım,
Oyan dedin hövlank qalxdım oyandım,
Nə gətirdin nə verdinsə həp aldım,
Bunlar mənə həyat verən bac idi... 

Zaman ötüb özümə mat qalmışam,
Tay sayəndə zəngin adam olmuşam,
Bu halımdan inan tamam bihuşam,
Çox düşündüm bir yol olar gec idi... 

Sən gələn gün vaxt sataşdı gözümə,
Zaman adlı yoldaş tapdım özümə,
Həmən gündən sərhəd yoxdu sözümə,
Səndən əvvəl kəlmələr də bic idi... 

Varidatım saya gəlməz qələmlə,
Gecə mənim, gündüz mənim səhərlə,
Günəş mənim, ulduz  mənim qəmərlə
Tək olanım üzü qara  sac idi... 

Uzatdıqca uzanacaq siyahı,
Yer götürməz, Göy götürməz bu ahı,
Ustac sorar nədə olub günahı,
Günahsızı dustaq etmək suç idi...

27.07.2014 / Bakı