Özümü özümə dərd unutdurur,

Sevincli günlərim yandırır məni

Yazmıram, ürəyim didinib durur,

Yazıram, əllərim yandırır məni

Ürəkdə sığınaq arzulardısa,

Nə abad etmədin, nə yıxıb getdin

İçimdə nə qədər tonqal vardısa,

Bir anda qaladın və çıxıb getdin

Bədahət, şeirlər alov könlümdə,

Sevgimi közərdib bərq vuracaqlar

Həyat adlı coşqun dəniz ömrümdə

Yanan son gəmilər qərq olacaqlar

Biləydim vəfası yoxdur dənizin,

Dayazda üzəydim, boğulmayaydım

Geriyə dönmək də boşdur, əzizim,

Kaş ki mən heç şair doğulmayaydım