Yorğun deyiləm heç.Yavaş yavaş sarılır yaralarım da.Artıq əvvəlki kimi acı vermir xatirələr də.Xoşbəxt keçən bir uşaqlıqdan sonra çəkdiklərim ağır olsa da sağalıram.Əvvəlki tək gülmək üçün biryerlərdən başlamaq lazım.Bu dəfə sonumu düşünəcəm amma.Bu dəfə inanacam Allaha.Boyumdan böyük danışmıyacam.Sevirəm demiyəcəm məsələn.Özümdən vermiyəcəm artıq birilərinə.Həyatdan bir bir alacam verdiklərimi.

Anamın qoxusunu aldı ya.Bir onu geri ala bilmiyəcəm.Bahar ətirli anam.Sanki cənnət vardı qoynunda.Kaş ölsəydim qolları arasında.Bir onu yada salanda ağrıyır sol küncüm.Kimlər üçün üzdüm səni?!Kimlər üçün ağlatdım.Ağlamağa belə haqqım yoxdur.Söz verirəm sənə.Başqa bir sabahda hərşey fərqli olacaq.Leylanın hekayəsini bu dəfə həyat yazmıyacaq.Narahat olma yazacam sənə.