Ucqar kəndlərdən birində Xasay adlı bir kəndli yaşayırdı. Ömrünu kənd həyatına bağlayan bu kişinin İnqilab adlı oğlu vardı. İnqilab böyüyüb boya –başa çatır qərara gəlir ki, artıq kənddən çıxıb “inqilab” etmək vaxtıdı. İnqilab “inqilabı”  fikirləşərək qərara gəlir ki, şəhərə gəlsin və burda işləsin. Qoyun-quzuya baxmaqdansa, əkin əkib becərməkdənsə bazarda mer –meyvə satmaq daha yaxşıdı. Ən əsası şəhərdə yaşayacaqdı.

Nə isə bu da altdan geyinir üstdən qıfıllanır, üstdən geyinib altdan qıfıllanır. Yox e siz səhv anladınız. Məlikməmməd kimi div öldürməyə getmir. Şəhər oğlanı olmağa gəlir. Qatara minir səhər Bakıya çatır.Qatar şəhərə gələnə kimi qohum qardaşın canı sağ olsun. Bir neçə qohuma deyilir İnqilab yoldaykən  “dayday”ı onu öz firmasında işə düzəltməyə söz verir.Elə qatardaca bu xəbəri eşidən İnqilab sevinir. Sevinc hisləri ilə Bakıya çataraq qatardan düşən cavan oğlan artıq olur “karinnoy bakılı” . Nəysə “bakılı” kəndçi firmaya işə düzəlmək üçün “daydayı” ilə görüşə gedir. Təbii ki İnqilabın Cv-si onun qohum olması idi. İşə canla başla götürülür. Kabinet göstərilir İnqilaba. Artıq “inqilab” etmək zamanı idi. İnqilab öz masasında əyləşir. Bir az keçmir müdir yeni işçisinə ilk işi tapşırır. Almaniyaya mail vasitəsi ilə məktub yollamaq lazm idi. İnqilab hardan biləydi mail nədi. Amma özünü savadsız kimi göstərmir axi artıq ayağı şəhər torpağına dəymişdi şəhərli idi. İş yoldaşının  köməyi ilə poctanı açır faylı yükləyir, Send düyməsini basır və dayanıb manitora gözünü zilləyir. 5 dəqiqə kecir, 10 dəqiqə ötür artıq 19 dəqiqə tamam olur. İş yoldaşları İnqilabın bu hərəkətindən təəccüblənir. Amma heç kim bunun səbəbini soruşmur. Müdir yenidən başqa məktubu bu dəfə başqa ölkəyə yollamağı əmr edir. İş yoldaşı İsmayıl  İnqilaba heç nə demədən gəlib yeni mail göndərmək üçün səhifə açır. Bunu görən İnqilab özündən çıxır. İsmayılı salır təpiyinin altına vur ki vursan. Hamı əıl ayağa düşür.Səs- küyə müdir gəlir. Nə olub ? Nə səs küydü ? deyə müdir soruşur elə cavabını da qarşısında qan içində uzanan İsmayılı görəndə anlayır. Bu nə həngamədi ?deyə “dayday”ı İnqilaba ünvanlayır.  İnqilab mərd mərdanə sanki igidlik edibmişh kimi müdirin üzünə baxıb : Müdirim siz mənə maillə məktubu Almaniyaya göndərməyi əmr etdiniz mən də məktubu göndərirdim ki, İsmayıl gəlib qoymadı mən də ona görə “ağzının payını” verdim.

Müdir: Səhərdən göndərməmisəm məktubu?

İnqilab: Yoldaş müdir axı Almaniya uzaqdı bizdən məktubu yollamışam gözləyirdim ünvanına catsın. Düz 2 saat idi yolda idi az qalmışdı çatmağına ki, İsmayıl imkan vermədi.

Müdir: Ay oğul o məktubu göndərən kimi ünvanına çatır gözləməyə ehtiyac yoxdu daha bir də belə səhv eləyib məni şirkətdə biabır eləmə deyib getdi.

İnqilabsa etdiyi “inqilab”dan utanaraq İsmayıldan üzr istədi.

P.S Rəhmətlik Cəlil Məmmədquluzadə vaxtilə poçt qutusunu yazanda elə bilirdi ki, vaxt gələcək poçt haqqında hər kəs biləcək və daha belə gülünc hallar baş vermiyəcək. Amma illər ötdükcə zaman dəyişdi, hətda adi poçtlar elektron poçtlarla əvəz olundu. Hə bir də “daydaylı” avam və savadsızlar vəzifələrdə oturdu. Bircə avamlar elə avam qaldı. QORXURAM HƏLƏ ÇOX ZAMAN DA BELƏ OLSUN...