Bəzən hər kəs kimi Tanrı da atar səni,önəmsəməz.Nə etsən alınmaz.Yaşamaqla ölüm arasındakı uçurumda dayandığını hiss edərsən.Məhv olmaq istərsən.Heç kim içindəki ağrıları bilməsin deyə gizlədərsən gözlərini hər kəsdən.Sonuncu iradə qırıntılarınla götürərsən bir şüşə içki və ip,oturub bir ağac altında qeyd edərsən məğlubiyyətini.Sənə baxıb fısır-fısır gülən şeytanı,hıçqıraraq ağlayan mələkləri acizcəsinə izləyərsən.Bağırarsan,Çığırarsan Tanrıya,gəlsin aparsın səni bu üfunət iyisi verən dünyadan,yalanlardan,xəyanətlərdən və insan sanılan bu məxluqların arasından çox uzaqlara.Və sonda,tərk edərsən cismini,xəyallarına doğru.