Qoy, yağsın qəlbimə dayanmadan qar,

Bəlkə də birazca ürək soyuyar.

Doğurdan düz deyib bir vaxt atalar,

Söz sözü çəkəndə, mən çəkdim səni.

Oldum bir sevdanın qəmli məhbusu,

Əgər lillənibsə, durularmı su?

Budur ürəyimin əzəl arzusu,

Mənə qismət etsin qoy, əhdim səni..

Ehtiyac çəksə də könlümü dara,

Heç vaxt aldanmadım şöhrətə, vara.

Beş günlük dünyanın hər səmti qara,

Vəfalı yar bilib mən seçdim səni.

Gəl ötmə yanımdan duman-çən kimi,

Kimi gözləyirsən axı sən kimi?

Qoy, deyim bilsinlər, bir vaxt dən kimi,

Yazdığım şeirdə mən əkdim səni.

Seymura gülsə də çoxu qıraqdan,

Eşqimə dirilik dilədim Haqdan.

Yadına düşürmü, elə o vaxtdan,

Könlümün sultanı mən bildim səni...


              MÜƏLLİF:
SEYMUR SÖNMƏZ PAŞAYEV