"Mən öldürdüyünüz qadınam..."
Mən öldürdüyünüz qadınam
15 yaşında ərə verib
kitablarımdan ayırdığınız
arzularımı boğduğunuz
yumşaq oyuncağımla yatmadığım gün
məni öldürdünüz...
Mən öldürdüyünüz qadınam
16 yaşında ana olan
özüm uşaq ikən
özümdən bir uşaq dünyaya gətirən zaman öldüm.
Yaşıdlarım məktəbə gedərkən
mən qızımı bələyəndə öldüm,
Onlar küçədə gizlənqaç oynayarkən
məni ərim zorladığında oldum...
Mən öldürdüyünüz qadınam
Dəftər yerinə əlimdə bir külfətin qazan qaşığı
Məzun geyimi əvəzində ağ gəlinlik libası geydirdiyiniz
kəfən misalı...
Mən öldürdüyünüz qadınam
diri-diri torpağa basdırdınız
ocağa atıb yandırdınız
daşladınız, dışladınız
yetmədi, külümü göyə sovurdunuz...
Mən öldürdüyünüz qadınam
Qız olduğu ucun abort olunmuş körpənin çığlığıyam
Ər qorxusu ilə o masada
canından balasını çıxaran ananın içindəki fəryadıyam.
Bütöv deyil,
hissə-hissə doğrayan cərrah bıçağının iti baxışıyam...
Mən öldürdüyünüz qadınam
Əsir bildiyiniz, cariyə etdiyiniz
Bir gecədə 30 dəfə təcavüz etdiyiniz
Saçından asdığınız, ruhunu qırbacladığınız
mənəviyyatını öldürdüyünüz qadınam...
O qadınam,
gecə küçəyə çıxsam, pozğun dediyiniz
evə gec qayıtsam, "adamı" var dediyiniz
boşanarsam, potensial fahişə kimi gördüyünüz
Dilinizlə, dininizlə, belinizlə
Öldürdüyünüz qadınam.
Amma bu gün ayaqda duran
Çalışan, qazanan, övlad yetişdirən
Topluma açılan, söz sahibi olan,
oxumuş, bilgili, kültürlü
Canına oxuya bilmədiyiniz,
daşlayamadığınız,
dışlayamadığınız,
yandıramadığınız,
Bitirəmədiyiniz bu qadınam mən!
Mən ölürəmədiyiniz qadınam!
Aysel Abdullazadə
