O qədər mənliklərlə "mənəm - mənəm" deyəndə,
Vəfasıza könlümü düşünmədən verəndə,
Həqiqət aynasında mən özümü görəndə 
Anladım ki,yatmışam-
Mən onda aldanmışam.

Müzakirə edirəm- ürək, xəyal- belə mən,
Keçmişim gələcəklə qarışaraq olub tən. 
Sual verdim həyata: günahkar Sən yoxsa Mən? 
Gör, necə uyumuşam-
Mən onda aldanmışam.

Saxtakara  inanıb  bölüb dərdi sərimi,
Riyakara dost deyib uzadanda əlimi. 
Nadanla bir  əyləşib acı həqiqətimi
Yeyib şəkər sanmışam-
Mən onda aldanmışam.

Zaman öz axarıyla aparıb yelə məni,
Yağdırıb yağmur kimi saçlarıma ağ dəni. 
Məhbus oldum özümə canan sananda səni, 
Ömürlük iş almışam-
Mən onda aldanmışam.

Doğrudan da dünyaya hər gələn baxıb gedir, 
Kimi dünya malıyçün dondan -donlara girir. 
Qismət, hələ ki həyat beləcə davam edir, 
Kino bilib baxmışam-
Mən onda aldanmışam.

MÜƏLLİF:SEYMUR SÖNMƏZ PAŞAYEV

23.06.2017