Bir gün anamdan soruşdum ki: "Niyə yaxşı insanlar həmişə tez ölürlər ?"
Gülümsədi və saçımı sığallayaraq soruşdu: "Әgər bir bağda olsaydın, ilk öncə hansı çiçəyi qopartmaq istəyərdin?"
Bir neçə saniyə fikirləşdim və "ən gözəl olanı" deyə cavab verdim. Mənə baxdı və yenidən gülümsədi. Niyə cavab vermədiyini illər boyu düşündüm. Amma əslində cavabın, həmin gün mənə olan gülümsəməsində olduğunu, 3 yaşındakı oğlum ilə bərabər anamın qəbri üzərindəki çiçəklərə su tökdüyüm gün öyrənəcəkdim...