Nurlan ... 7-ci "Septini"-nin 6-cı psixi. Həyatda ən bəxtsiz insanlardan biri olub. Bununla yanaşı ən bəxtli biri olub. Çox imkankı insanlardan biri Nurlanın valideyinlərindən qisas almaq məqsədilə bunların evini yandırır, necə olursa bu ailənin öləcəyi rəsmi olaraq əvvəlcədən təsdqilənmiş olur. Hətta sənədlərdə artıq ölmüş kimi olurlar, sadəcə qalır fiziki ölüm. Yanan evdən sadəcə Nurlan sağ çıxır. Buna baxmayaraq o artıq kağız üzərində ölmüş sayılırdı. Buna görə özünə "nul" ( fransızcadan tərcümədə heç kim deməkdir) deyirdi. 17 yaşına gəlmişdi ama havadaydı. Nə yaşıyırdı, nə ölürdü, inmidir, cinmidir bilinmirdi. Özü də qeyri-adi biri idi. Sadəcə qisas hissi onu fiziki olaraq yaşadırdı. Bu günə kimi heç vaxt insan yerinə qoyulmurdu. Nə məktəb oxumuşdu, nə ölkədən çıxmışdı, nə qeydiyyata alınmışdı nə də bir şey. Çox qəliz həyatı var idi. Nənəsi saxlayırdı onu. Əvvəllər uşaqlarla oynayırdı həyətdə. Sonra nankör övladları onun üzündəki yanmış yaraları ələ salmağa başladılar. O isə yekə daşı götürüb uşağın başında qırmışdı. Qeydiyyatda olmadığından nə polis, nə dəlixana götürdü. Söhbət elə uşağın başından qan axa-axa qışqırması ilə də bitdi. 17 yaşına gələndə Nurlangilə bir qara geyimli adam gəldi. O nənəsilə sadə ad gününü qeyd edəcəkdi. Qara paltarlı adam ondan soruşdu:
-Sən "nul"-san?
-Bağışlayın, anlamıram sizi.
-Sən heç kimsən?
-Təəssüf ki hə.
-Bizə qoşulmağını təklif edirəm... Ad günü hədiyyəsi olaraq yeni bir həyat söz verdi. Yeni bir ad, yeni bir soyad, yeni bir ruh, yeni bir insan. O isə düşünmədən qəbul etdi. . . !

İdelogiya və "Sepniti" haqqda - http://yazar.in/yazi_quotseptiniquot-7-psix_1097.html