Yaddaşım çatanda hərdən dadıma,

Ötüb keçən günlər düşür yadıma.

Bir vaxt sığınmışdın mənim adıma

Durmuşdum axanda sənin dağ kimi!

Adını çəkəndə mən dönə-dönə,

Deyirdim, əzizsən canımdan mənə.

Yaman inanmışdım nədənsə sənə,

Əsirdim üstündə hey yarpaq kimi!

Azaldı anbaan məndən diqqətin,

Səni dəyişdirdi öz təbiətin...

Əgər yox idisə gizli xislətin,

Bəs, niyə sovruldun toz-torpaq kimi?

Mənim xəyalımda qərq oldu yuvam,

Başladı bəxtimlə savaşım-davam.

Sən fəndkir-çoxbilmiş, mənsə bir avam,

Oynadın qəlbimlə oyuncaq kimi!...

MÜƏLLİF:SEYMUR SÖNMƏZ PAŞAYEV