papaqçı Əşrəf dayı,

tikirdi papaqlar.

kimisi üşüməmək üçün geyinirdi,

kimisi üçün bu papaq qeyrət rəmzi idi.

 

papaqçı Əşrəf dayı,

yaşlı,qoca bir kişi idi,

bəlkə də çox insandan uca bir kişi idi.

 

həyat yoldaşı ölmüş idi uzun zaman öncə,

bizim bu papaqçı Əşrəf dayı da qalmışdı tək-tənha,

qoca gözləri cavanlaşardı bir qadın görüncə.

 

küçəmizdə çox qadına eşq elan elan etmiş,

bunu eşidib ,bilən qonşular ,bu kişiyə üsyan etmiş.

 

Əşrəf kişi də bu qoca ahıl  xəstə yaşında,

əlləri əsir,titrəyir,

övladları da gəlir ona qulluq edir,

deyinir.

bu kişi də ele bilir ki,sanki dayanıb qul başında.

 

papaqçı Əşrəf dayı öldü , heç kimlə dil tapa bilmədi,

amma dil tapmaq istədiyi qadınlar gəlib onun yasında,

ağı-dil dedi.

 

papaqçı Əşrəf dayı,papağı başında getmək istədi,

amma qoymadılar.

çox qadın ona oğraş dedi.