İçim titrəyir,deyəsən

payızın son işıltısı.

Qəlbim sınımış kimiyəm,

sanki həyatın son ağrısı.

Amma qəlb,könülə tüpürəndə ürək bulanır

İçimdən gələn son səs,səmimiyyətin bağırtısı

Bağışla biraz olar gəlmişəm işdən

Dağılar dünyam çox vaxt əsəbimdən

Səmimi deyil,sətirlər yaranır hirsimdən

Tənha qapalı qaldım qəzəbimdən

Neçə illərdir artıq çıxa bilmirəm bu tilsimdən

Öləcəyiksə,niyə edirik pislik bir-birimizə

Bezmişəm ətrafımda baş verən rəzalətdən

Bəlkə köçüm gedim bu əyalətdən

Canımı qurtarım bu qəlalətdən və səfalətdən