Bombalar yenə partlayır. Yenə də küçədə insanlar tək-tək öldürülür. Dükanlar atəşə verilir. Qapını gec açanlar qətl edilir. Uçuruma sürüklənirik. Yalnız analar deyil, uzun müddətdir sülh ümidini daşıyan böyük ölkə təkrar ağlamağa başlayır.

Niyə qadınlar sülh üçün israr edər? Sülh bir ölkədə hər kəs üçün lazımlı deyil? Bu problemin cavabı “ictimai cinsiyyət” deyilən və insanlar arasında ciddi və qalıcı təsirləri olan ayrıseçkilik şəklində gizlidir. Üstəlik, sinif kimi, dini aidiyyət kimi və hətta etnik kimlik kimi digər ayrı-seçkilik formaları ən azından bəziləri tərəfindən bu ölkədə tanınsa belə ictimai cinsiyyət yalnız qadınların yaxşı bildiyi bir ayrı-seçkilik forması olmağa davam edir.

Müharibə də belə bir ictimai gerçəklikdir. Müharibənin mənası və təsirləri qadın və kişi üçün fərqlidir...