Dünyada pişiklər qədər kəşməkəşli yaşam tarixi sürmüş başqa bir canlı ola bilməz. Çünki məhz pişiklər əvvəlcə ilahiləşdiriliblər, daha sonra şeytanla bağlılıqları düşünüldüyü üçün soyqırımına məruz qalıblar və uzun zamandan sonra onlar yenidən evin yuxarı başına keçiriliblər.

“Bir insanın qarşısından qara pişiyin keçməsi uğursuzluq gətirər” – inancının tarixi eramızdan əvvəl 3000-ci illərə aid olub, qədim misirlilərə qədər gedib çıxır. O dövrdə pişikləri müqəddəs canlı hesab edirdilər. Hətta qara dişi pişiyin tanrıça olarak qabul edilməsi faktı da arxeoloji qazıntılar nəticəsində əldə olunmuş daşların üzərindəki oyma rəsmlərə əsaslanaraq sübuta yetirilmişdir.

O zamanlar Misirdə pişikləri xəstəlikdən və ölümdən qorumaq üçün müxtəlif qanunlar da hazırlanmışdı. Əvin pişiyinin ölməyi ailə üçün önəmli və üzücü bir faicə, fəlakət idi. Ailənin maddi durumundan asılı olmayaraq, pişik mütləq mumiyalanır, çox güzəl parçalara bükülür, hətta məzarında yanına qiymətli daş-qaşlar da qoyulurdu.

Pişiklərin hər hansı bir yüksəklikdən atıldıqda heç bir xəsarət almadan qurtulmaları gerçəyi onların misirlilərə bu qədər təsir etməsinin əsas səbəbi olaraq göstərilməkdədir. Pişiklərin doqquz canlı olması ifadələri də o dönəmlərdən qalmadır.

Mədəniyyətlər inkişaf etdikcə insanların pişiyə olan sevgi bir az da artdı. Hətta Hindistanda, Çində pişiklər insanın ən yaxın dostu hesab olunmağa başlandı. O zamanlarda, bugünkü fikirdən fərqli olaraq inanırdılar ki, kiminsə qarşısından keçən pişik, rəngindən asılı olmayaraq, həmin insana uğur gətirəcək.

Pişiklərə, xüsusilə də qara pişiklərə nifrət, Xristianlığın özündən əvvəlki mədəniyyətləri və onların simvollarını məhv etmə motivi əsasında orta  əsrlərdə İngiltərədə başladı. Müstəqil, istədiyini edən, "tərs" və "hiyləgər" xarakteri, saylarının da günbəgün artması səbəbilə pişiklər gözdən düşdü.

Cadu inancının bütün Avropaya yayıldığı o illərdə yalnız tənha, yaşlı qadınlar evlərində pişik saxlayırdılar. Buna görə də, evində qara pişik saxlayan qadınların cadugərliklə məşğul olduqları ilə bağlı kampaniya da başlanmışdı. Bu kampaniyaların tərkib hissəsi olaraq, gecələr qara pişiklərin şeytana çevrildiyi mövzusunda hekayələr də yazılırdı.

Bu cadu mövzusu geniş yayıldığı və kütləvi qorxuya səbəb olduğu üçün həmin dövrdə bir çox yazıq qadın pişiyi ilə birlikdə yandırıldı. Fransa kralı XIII Luis bu “ənənə”ni qadağan edənə qədər hər ay minlərlə pişik yandırıldı. Bu qadağadan sonra pişiklər yenidən məşhurlaşmağa başladı. Havayı yerə deməyiblər ki, pişiklər doqquz canlıdır.

baki-baku.az