Niyə şerlərin daim qəmlidi?

Sözlərindən həsrət yağır,ey şair!

Görürəm gözlərin yaman qəmlidi,

Ürəyindən qəmlər yağır,ey şair!

Dolaşıq fikrinlə özünü üzmə,

Sən gəl ümidini bəxtindən üzmə,

Qəmgin baxışınla gəl məni üzmə,

Ruhundan dərdləri qopar ,ey şair!

Sil bu misralardan onun adını,

Qayıtma geriyə,sorma halını,

Burax zamana,versin dərmanını,

Qəlbinə səadet dolsun,ey şair!