Günlər keçirirlər yenə işrətlə,görən yox,
Çoxdan qarışıb başları rüşvətlə,görən yox.

Can versə acından,ahı dünyanı oyatsa,
Bir parça çörəkdən verə minnətlə,görən yox.

Ömrün bada vermiş sayılır kim oxumuşsa,
Alim dolanır yazdığı qiymətlə,görən yox.

Dağlar dözə bilməz bu qədər dərdə ki,dözdük,
Gündən günə artan bu rəzalətlə,görən yox.

Düşmüş elə bir dərdə ki,dərmanı tapılmaz,
Çoxdan barışıbdır bu həqarətlə,görən yox.

Olmuş ocağından,özü qaçqın və didərgin,
Gözlər dikilib yollara həsrətlə,görən yox.

Qəm eyləmə,Mövlud,de ki,bundan betərin var,
Çıxdın yola son mənzilə hörmətlə,görən yox.

15.02.2015 / Zərdabi
Mövlud Ağamməd