Ayağı tutduqca gəzir,yeriyir,
Ağ yalan üstündə qurulan dünya.
Əhdinə bivəfa,vədinə xilaf,
Yalandan usanan,yorulan dünya.

Namərd körpüsündən keçənlərin çox,
Uğrunda canından keçənlərin çox.
Bulanıb suların,içənlərin çox
Suyu damla-damla durulan dünya.

Bir yanda qırılan,nakam arzular,
Bir yanda kəsilən ümidlər ağlar.
Bir yanda sinənə çəkilən dağlar,
Ağrıdan ilantək qıvrılan dünya.

Çox sorğu-suala tutmaram,bəsdi,
Onsuz da öz dərdin özünə bəsdi.
sənə ümid olmaq çünki əbəsdi
Xəmiri yalanla yoğrulan dünya.

Dərdini anlaya bilənə danış,
Sirrini saxlaya bilənə danış.
Gözünün yaşını silənə danış,
Ahı ərşə qalxan,sovrulan dünya.

Az qalıb,sənin də çatacaq vaxtın,
Yerindən oynayıb qopacaq taxtın.
Kor etdin Mövludun o qızıl baxtın
Haqqı nahaq görən,kor olan dünya.

13.04.2014 / Zərdabi
Mövlud Ağamməd