Ne qeder çox dileyimiz var, ne çox xeyalimiz.Her zaman nelerise isteyirik ama her zaman da nelerse eksik qalir.Sevinclerimiz yarimçiq, xeyallarimiz qiriq-qiriq.Xeyallarimiz her zaman uzaxda, heç çata bilmeyeceyimiz yerdedir sanki.Ya başqalarinin qaydalari ile serhedlenirik ya da sahib olduğumuz serhedlerde sixişib qaliriq.Ümidlerimizi qiracaqlar deye qorxuruq, qisas alacaqlar deye qorxuruq, birinin celladiyken birinin qurbani oluruq.Bilerek ve yaxud bilmeyerek birinin bedbextliyi üzerine öz xoşbextliyimizi qurmağa çalişiriq.Özümüzü hebs etdiyimiz zindanin gözetçisi de bizik, bu üzden de qaçmaq da imkansizdir, lazim olan şey, tek çare qucaqla ve gülümse, eger edeceyin daha yaxşi bir şey yoxdursa..