***
saçlarında uzanırdı yalnızlıq
qarışırdı saqqalına
üzünə kədər 
köynəyinə qırış gəlmişdi.
içərişəhərin köhnə küçəsində
boşluqla dolu bir mənzil də
kirayələmişdi.
hər səhər pəncərəsinin önünə 
məktəbə gedən uşaqların 
hay-küyləri qonurdu.
amma adam oyanmırdı,
kədərli ,çirkli yatağında uzanıb,
səssizliyinin səsinə qulaq asırdı.

***
bir də səssiz gecənin qulağına pıçıldamaq var
təkadamlıq etirafları
yorğanın altından çıxararsan əllərini
uzadarsan salarsan
qaranlığın cibinə .
axtararsan ,
axtararsan allahı
sonra gözlərin də,
əllərin də 
öyrəşər boşluğa
baxarsan ki,
başının üstündən tavan asılıb.