Əyinlərində ağ xələt, ətrafında sən bilmədən gəzir həkimlər
Sənə yaraşmır bu qədər yatmaq, dur ayağa yenidən sev məni.
Hanı toxunduğum saçlar, axı mən onların ətri ilə şeir yazırdım
Tanrı, qaytar geriyə o telləri bu incə varlıq üçün qələm tutmalıyam.

Öldü sevinc, dirildi kədər
Göz yaşlarımdan bataqlıq düzəltdim bir qədər.
İndi boğuluram, oyan qadın gəl məni qurtar
Əllərimi isidəcək əllər yoxdur.
Bilirəm gecdir, həkimdə bunu deyir
Ruhu qovuşduqca tanrıya, bədənidə yavaş-yavaş üşüyür...