Səd heyif ki, ömürüm qəmdə əridi, getdi.

Dünya zindan misalı qəlbimi gərdi, getdi.

Bivəfa yarə etibar edərək aldandım,

Dərdi yorğan sayağı üstümə sərdi, getdi.

Ümid edib sabaha, səbir ilə dözdük bu günə,

Keçən hər gün dünənindən də betərdi, getdi.

Uyma dünyayə bir an, kimsəyə yoxdur vəfası,

Ömür də dünya kimi gəldi-gedərdi, getdi.

Kim ki, dərk etdi səni, bu sözü, əlbət, deyəcək:

-Cinan bənzərsiz olan əhli-bəşərdi, getdi.