Susdum...
Sən gülümsə,
Heç nə demə, sadəcə
Susaq sənlə baş-başa
Sən heç narahat olma,
Mən isə gülüşünlə
Azca rahatlıq tapım...
Nə qədər çətin imiş
Ümidsiz bir arzudan
Təsəlli hazırlamaq
Bir az yalan və xoşluq,
Bir azca da alkoqol
Sonra da xatırlamaq
İnancsız olduğunu
və inana bilməmək
qurduğun yalana da...
Başqa çarə bilmirəm
Bir sükut var əlimdə,
Bir də sənin yoxluğun
Bir də ki, mənasızlıq...
Hər şey incidir məni,
Bir söz də ağır gəlir
Yüz vərəqlik kitabdan…
Bircə aman versələr,
Ətrafımda fırlanan
Sükutuma qəsd edən
Bu ikiüzlü dostlar,
Bu müştəbeh doğmalar
və xatırlatdıqları
Bütün sığma-boğmalar...
Sıxıb yaddaşlarını,
Çıxarıblar həvəslə
İllərlə yığdıqları
Xoşbəxtlik borclarını
Başıma qaxmaq üçün
Düzülüblər sırayla,
Dəyir bir-bir başıma
Bilmirəm neçəncisi
Mənimçün indi hamı
Təmənna dilənçisi...
Mənsə xatırlamıram,
Çünki yoxdur yaddaşım
Kin saxlaya bilmirəm,
Amma gəl ki yalandan
Bir təmənna naminə
Nə təsəlli vermirəm,
Nə də sevə bilmirəm...
Sevə bilməkçün məni
Məndən yüz cür sevimli,
Gözəl büt düzəltdilər
Xəyallar yüklədilər
Arzular bəzətdilər
Bütdənsə səs çıxmadı,
Yıxdılar, devirdilər...
Təmənna güdənləri
Sevə bilmirəm daha
Bütün tellər qırılıb,
Bütün yollar tıxanıb...
Nə Allah, nə doğmalar,
Nə dost, nə də bir həmdəm
Təmənna güdülməsə,
Heç birinin zərrəcə
Vecinə də deyilsən...
Hamı saxta, tələbkar
Bir sürü dərd yığını
Hamısı varlığını
Ən dəyərli, ən mühüm
Sırımaqdadır sənə
Bircə sükut həminki,
Tanıdığım sükutdur,
Bir də ki tənhalığım...
Önümdə də boylanır
Yalan dolu bir şüşə
Görən nə qədər içsəm
ya da sussam durmadan
Bəs eləyər bilmirəm…
Çox da həris deyiləm,
Mənə kifayət edər
Mənlə yaşıd əzabım
bitə biləcək qədər
Yaddaşım ya da ağlım
itə biləcək qədər
Bu halım əzab verir,
Bəlkə də üzülürsən,
Çox həssasam, bağışla,
Bir qadın gülüşündə
itə biləcək qədər...