öpülməyən dodaqlarda qaldı sevgi
vida görüşündə sevdik və ayrıldıq
bu həm də ilk görüşümüz idi ilk və son ,
öpüşmədik , əlindən tutmadım , tanıya bilmədim səni
indi isə həsrətim sevgimdən daha böyük .
basqa qizlarda axtardim varligini .
hər birində sən vardin
amma yoxlugun tərk etmirdi məni
varlığınn ruhuma həkk olunmuşdu . amma sən yox idin .
ərinlə bir yataqda uyuyanda
yastığımı qucaqladım
həyat sərt üzünü göstərdi mənə .
kimsəsiz uşaqlar kimi dolandim küçələrdə .
ilk ve son gorüşdə sənə aldığım
solan güllərdə qaldı sevgi
indi əllərim əsir . yoxsul bir şairəm
acıiqdan ölürəm cibim də
heç siqaret parası da yox
insanlardan mərhəmət ummuram
bir şeiri bir çörəyə satıram
taleyim sənsizlik içinde gəbərir
ruhum da satıldı ilk şeirimi satanda
geri dönməyə də üzüm yox indi .
quruyan göz yaşlarında qaldı sevgi
kaş qurumayaydı yanaqlarinda
içəydim göz yaşlarını
ölum aninda xəstə adamın içdiyi
son şəfa dərmanı kimi
ogluna menim adimi vermisən
mən olmasam da körpə Nicat
yaşadacaq mənli xatirələrini
doğulmayacaq körpəmizdə qaldı sevgi
