gecənin sükutu,
pəncərədə külək səsi,
divarda saat vurur.

sinəmdə ürək döyünür,
qarışıb səslər bir-birinə,
birində zaman çox sərindir,
o birində zaman qaçır məndən,
sinəmdəki zaman amma vurur,
elə hey bərkdən.

pozur sükutu,
məni oyatmaq istəyir,
oyanmıram,yatıram,
zamanı zamansızlığa qatıram.

ay gəlir bu an qonaq çarpayıma,
qucaqlaşıb onunla,
sevgidən danışıram.

dörd,beş saat belecə keçir.
elə ki günəş doğdu,
ay məni tərk edib gedir.

qalıram günəşlə baş-başa,
o da ki,məni sevmir,
isitmir,tərlətmir.

yumruq atıram səhərin ənginə
bürünürəm gecənin qaranlıq rənginə.