Boş skamyalar birdə o
Tənhalıq olub onun dostu
Həyat mürəkkəbində sanki o, yox
Son reysdə 15 dəqiqə
Nifrəti var sayyəsində həqiqət
Son atılmış bu hisslər
Şirin yalan ,birdə xəyanət.
Nə yaşamadı,nə görmədi
Kaş bunlar olmayaydı
Gözlər şahid,amma izah edə bilmədi
Kaş o, gözlər bir daha dolmayaydı
Onun gözləri bacardı ağlamaq
Onun bir arzusu var, oğlunu qucaqlamaq
Bəlkə də hər şeyi verərdi
Təki qızını bircə dəqiqəlik qucaqlamaq
Əlində bir şəkili var
Bərk tutub, diqqətlə baxır
Ümüd var içdən barışmağa
Atılmış Ananın arzusudu qovuşmaq
Pəncərədən şəhərə baxmağa
Bir daha bu şəhərə qayıtmamağa
Son günləri olsada onun
Bir addım belə uzaqlaşmamağa