Hərdən unuduram böyüdüyümü,

Sanki bapbalaca uşaq oluram.

Qoşulub körpəcə övladlarıma,

Elə mən onlarla yaşıd oluram.

 

Ötübdür ömrümün,bəlkə,yarısı,

Bəlkə,yarı yaşı tamamlamışam.

Görəsən,niyə mən ruhumda hələ

Elə uşaq kimi kövrək qalmışam?

 

Baxıram keçmişə,ruhum sızlayır,

Baxanda sabaha,gözüm böyüyür.

Ilişib qalmışam bu günümdə mən

Ruhum kölgəmi də yıxıb sürüyür.

 

Əlimdə böyüyür körpəmin əli,

Öz əlim gözümə balaca dəyir.

Bir zaman anamın əlində əlim

Indi bala əli əlimə dəyir.

 

Bağrıma basıram qayğılarını,

Gecələr oyanıb siğal çəkirəm.

Hərdən unuduram analığımı,

Özümdə anamdan sığal gəzirəm.

 

Nə zaman böyüdüm,necə böyüdüm,

Inanki,ağlıma gəlməyir mənim.

Bir vaxt gəlinicyə corab hördüyüm,

Uşaqlıq ruhumdan bitməyir mənim.