Soyuq pəncərəyə daldı gözlərim
Hər tərəf ağappaq bəyaz qar idi
Acı ayrılığı, şirin anları
Nədənsə durmadan andı ürəyim
İndi illər keçib həmən illərdən
Bir şirin xatirə qəlbimdə qalıb
Mən səni unutmadım hər qış axşamı
Gözlərim pəncərədə səni axtarır.
Birdə sazaq düşüb qış gələcəkdir
Qəlbim səni sənsiz yad edəcəkdir
Heç kimsə üşüyən, donan qəlbimi
Sənin tək isidə bilməyəcəkdir
Gözümün özündə iki dənəcik
Fırlanıb - dolanıb şirin rəqs edir
Sonra yerə enib əriyir, itir
Bizim illər öncəki rəqsimiz kimi.
Bu qarda o qara bənzəmir gülüm
O qarın şöləsi, işığı hanı?
Bəlkədə o qarı belə parladan
Sənin gözlərinin parıltısıymış.
Mən səni gizlətdim. Kimsə bilmədi
Hər il qışda doğan məhəbbətimdən
Hər kəs xəbərsizdi, səndə bilmədin
Qürub çağımdakı qış günəşimdən
Onu unutmağa gücüm yetmədi
Yetmişi ötürdüm, qocaldım artıq
Enlikürəyimdən, şux qamətimdən,
Gözəl surətimdən əsər yox daha.
Bilməm sevərsənmi məni yenədə?
Tanıya bilərdinmi görsəydin məni
Bu qoca aşıqın son günlərini
Onunla birlikdə keçirərdinmi?
Səndə qocalıq təkin amansız oldun
Arzuydun, muraddın bəs hara oldun?
Qəlbimdə sevgidən bir qala qurdun
Boş qaldı orada ürəyim kimi.
Baxıb budaqlardakı lopa qarlara
Dalıram keçmişə, şən xəyallara
Səni düşünürəm gizlincə, xəlvər
Bitib - tükənməyən arzularımda
Qəlbim bircə anlıq olsada belə
Səni görmək üçün əsib- titrəyir
İndi nə edirsən, hardasan gülüm?
Bilsəydim yerini özüm gələrdim.
Hərdən buza dönür beynim, ürəyim
Bəlkə artıq yoxdur mənim mələyim,
Mənim səadətim, mənim istəyim
Bəlkədə qardandır yorğanın indi
Mənim şüurumdaki "sən", qoca deyilsən
Düşünə bilmirəm o şux qaməti
Zaman mənimki tək əyə bilərmi?
O qara saçlara qar ələyərmi?
Qarşımda pəncərə,i slanmış şüşə
Gözlərim dikilib qarlı küçəyə
Əllərim cibimdə durub-lal dinməz
Sənli anlarımı düşünürəm mən
Bir anı gəlişdi sənin gəlişin
Qapımı döymüşdün bir qış axşamı
Soyuqdan əsirdi zərif vücudun
Uzun kirpiklərə qarlar qonmuşdu
Sən getdin, o yola baxıram gülüm
Bu yolda izlərin qalmışdı sənin
İndi o izləri axtarır gözüm
Hər il qış gələndə, qar ələnəndə
Sənin nəzərində mən kiməm görən?
Bəlkə bir qorxağam, sözün deməyən
Fərsiz, bacarıqsız deyiləm gülüm
Ancaq səni görəndə lal oluram mən
Gözüm yollarına ilişib qalıb
Bu yollar qəlbimi yandırıb - yaxır
Vaxtında susmayıb, dinə bilsəydim
Bu ömrü boş yerə bada verməzdim.
İllər köhlən atdı, çapdı nə çapdı
Məni sənsizliyə əbədi atdı
O gənclik qüvvətim indi olsaydı
Səni axtarardım, səni tapardım.
Artiq əlli ilim sənsiz ötüşdü
Ömrümün baharı qışa dönmüşdü
İndi mən nə edim, kimə söyləyim?
Bu nə ayrılıq idi, bu nə görüşdü
Yenədə beynimdə suallar qaçır
Deyirəm bəlkədə səndə mənim tək
Məni soraqlayırsan, məni gəzirsən?
Bəlkədə unudubsan, düşünməyirsən?
Gözəlim gözlərin yadımda qalıb.
Şirin gülüşünə həsrətdi qəlbim
Qapımdan çıxarkən qoyduğun öpüş
Yanağımdan qopub, qəlbimdə qalıb.
Kaş bidə o illər geri dönəydi
O çılğın gəncliyim yenə gələydi
Tutardım o zərif ağ əllərindən
Qucardım o incə nazik belindən.
Dəlicə öprədim dodaqlarını,
Üzünü, gözünü, yanaqlarını
Sıxıb gizlədərdim sinəmdə səni
Duyardın qəlbimin atışlarını
Mən səni qısqanıram dəli rüzgara
Çılğın aşik kimi oynayır sənlə
Mənim daradığım o gur saçları
Dağıdıb, sovurur dəlicəsinə
Səni qısqanıram qara, yağışa
Axı kimdi onlar, nə ixtiyarla?
Qonurlar yarımın dodaqlarına,
Gözəl bənizinə, al yanağına
Mənə acıq verir dəli dalğalar
Gözümün önündə səni alırlar
Öpüb, yalayır köpüklü sular
Aşıqı olduğum şux bədənini.
Mən belə gənc idim. ürəyim mənim
Təkcə bir kəlməni deyə bilsəydim
Səninlə yaşlanıb, sənlə ölərdim
Sənə ürəyimi aça bilsəydim
Sən ayrı evdəsən, mən ayrı evdə
Yuvalar qurmuşuq fərqli yerlərdə
Bu gün qarşımızı kəsən sərhədlər
Nə vaxtsa yox idi, yox idi gülüm
Deyirəm əzizim bağışla məni
Əgər xoşbəxt olmadınsa günahkar mənəm
Sənlə həyatımı bölüşməliydim.
Sevgimi ruhuna qata bilmədim.
Hər qışın sonunda bir bahar gəlir
Qəlblərə sevgidən min ilham gəlir
Mənsə gözləyirəm böyük ümidlə
Bəlkə qışda deyil, yazda gələrsən?
Surətin gözlərimin bəbəyindədir
Kimə baxıramsa səni görürəm
Varlığın həmişə ürəyimdədir
Hara gedirəmsə sənlə gedirəm
Bu ahıl çağımda körpə çağa tək
Yenidən gələrəm həyata gülüm
Əgər sən bir daha qapımı döysən
Boynuma sarılıb, üzümdən öpsən
Bu ömrün sazağı, qışı var gülüm
Soyuqdan üşüsən, mənə gələrsən
Qapımı döyərsən sakitcə- səssiz
Qapımı üzünə açaram gülüm
Səni ürəyimdə anacam, gülüm
Özümü günahkar sanacam gülüm
İllər keçmiş daha nə mənası var?
Dinməyib yenədə susacam gülüm.